Les Misérables – Tom Hooper (2012) [Κριτική]

Les Misérables (2012) 02
Η καινούργια ταινία σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Όσκαρ Τομ Χούπερ – που μας έδωσε την πολυβραβευμένη ταινία «Ο Λόγος του Βασιλιά» – συνιστά μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του πολύ επιτυχημένου θεατρικού μιούζικαλ «Οι Άθλιοι» (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτορος Ουγκώ), το οποίο, έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι, από 60 εκατομμύρια άνθρωποι σε 42 χώρες. Εντυπωσιακή δημιουργία, με υπέροχους τους Χιου Τζάκμαν και Αν Χάθαγουεϊ, αλλά και με τη μεγάλη του, χρονική διάρκεια (158 λεπτά), να κουράζει…

Το έργο, εστιάζει στις προσπάθειες του πρωταγωνιστή Γιάννη Αγιάννη (Χιου Τζάκμαν), ενός πρώην καταδίκου, ο οποίος προσπαθεί να επανεντάξει τον εαυτό του στην κοινωνία, καταλήγοντας να γίνει δήμαρχος μιας πόλης της Γαλλίας, μολονότι σε όλο το έργο καταδιώκεται από τον αδίστακτο αστυνομικό Ιαβέρη. Μετά από χρόνια ο Αγιάννης γνωρίζει τη Φαντίν, η οποία, αφού απολύθηκε από το εργοστάσιο όπου δούλευε, όταν μαθεύτηκε ότι έχει εξώγαμο παιδί, κατέληξε στην πορνεία. Πριν πεθάνει, η Φαντίν παρακαλά τον Γιάννη Αγιάννη να φροντίσει το παιδί της, τη μικρή Κοζέτ. Τότε όλα αλλάζουν για τον ήρωα μας…

Οκτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ, έχει αποσπάσει το «Les Miserables» του Τομ Χούπερ (Ο Λόγος του Βασιλιά), τα περισσότερα όμως από αυτά σε τεχνικές κατηγορίες. Ωστόσο στο Β Γυναικείο, η Anne Hathaway, είναι δικαίως, το μεγάλο φαβορί. Έχοντας ήδη κερδίσει τρεις Χρυσές Σφαίρες, στις κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας: Κωμωδία / Μιούζικαλ, Καλύτερος Ηθοποιός: Κωμωδία/Μιούζικαλ – Χιου Τζάκμαν, Β Γυναικείος Ρόλος – Αν Χάθαγουεϊ
Les Misérables (2012) 04
Αναλυτικά, οι οκτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ, της ταινίας «Les Miserables» του Τομ Χούπερ, είναι στις εξής, κατηγορίες:
– Καλύτερης Ταινίας
– Α Ανδρικού Ρόλου (Χιου Τζάκμαν)
– Β Γυναικείου Ρόλου (Αν Χάθαγουεϊ)
– Πρωτότυπου Τραγουδιού (Suddenly)
– Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης
– Μιξάζ
– Κοστουμιών
– Μακιγιάζ/Κομμώσεων

Στο καστ, εκτός από τον Χιου Τζάκμαν ως Γιάννη Αγιάννη και την Αν Χάθαγουεϊ στο ρόλο της Φαντίν, πρωταγωνιστούν: ο βραβευμένος με Όσκαρ Ράσελ Κρόου στον ρόλο εκείνον του Ιαβέρη, η Αμάντα Σέιφριντ ως Κοζέτ κι ο Έντι Ρέντμαϊν υποδύεται τον Μάριου. Στους ρόλους των κακών Θεναρντιέ (με αρκετά κωμικά στοιχεία), βρίσκουμε την Έλενα Μπόναμ Κάρτερ και τον Σάσα Μπάρον Κοέν, ενώ πολλοί ηθοποιοί από την επιτυχημένη, εδώ και χρόνια, θεατρική παράσταση, συμπληρώνουν το καστ προσδίδοντας ακόμα μεγαλύτερη αίγλη.

«…»Oι Άθλιοι», γράφτηκαν για όλα τα έθνη. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν από όλους, όμως εγώ για όλους τούς έγραψα. Όπου ο άνθρωπος ζει αμόρφωτος και απελπισμένος, όπου η γυναίκα πουλάει το κορμί της για μια μπουκιά ψωμί, όπου το παιδί υποφέρει από αγραμματοσύνη κι από έλλειψη παιδείας, το βιβλίο των Αθλίων χτυπά την πόρτα φωνάζοντας δυνατά: » -Ανοίξτε μου! Έρχομαι για σας!». Στο σκοτεινό σημείο όπου βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός, ο άθλιος ονομάζεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ, που αγωνιά κάτω από όλα τα κλίματα και τα καθεστώτα, που στενάζει σε όλες τις γλώσσες». Βίκτωρ Ουγκώ

«Οι Άθλιοι» (1862), το μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Βίκτωρος Ουγκώ αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα. Πραγματεύεται τις ζωές πολιτών της Γαλλίας, οι οποίες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, για μια περίοδο άνω των είκοσι ετών. Περιλαμβάνει τους ναπολεόντειους πολέμους, αλλά και τις δεκαετίες που ακολούθησαν. Το έργο εστιάζει στις προσπάθειες του πρωταγωνιστή Γιάννη Αγιάννη, ενός πρώην καταδίκου, γνωστού στη φυλακή με τον αριθμό 24601, ο οποίος προσπαθεί να επανεντάξει τον εαυτό του στην κοινωνία, και επιπλέον μελετά την επίδραση των πράξεων του ήρωα για χάρη της κοινωνικής αναγνώρισης.
Les Misérables (2012) 06
Στο μυθιστόρημα εξετάζεται η φύση του καλού και του κακού και ο νόμος σε μία εκτεταμένη ιστορία που περιλαμβάνει θέματα όπως: την ιστορία της Γαλλίας, την αρχιτεκτονική του Παρισιού, την πολιτική, την ηθική φιλοσοφία, το νόμο, τη θρησκεία και τα είδη και τη φύση του έρωτα και της οικογενειακής αγάπης. Οι Άθλιοι είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό κυρίως μέσω της πληθώρας των θεατρικών και κινηματογραφικών τους μεταφορών, με διασημότερη το ομώνυμο μιούζικαλ, το οποίο είναι ευρέως γνωστό ως «Λε Μιζ» (Les Miz).

Η ταινία είναι βασισμένη στο ομότιτλο μιούζικαλ των Αλέν Μπουμπλίλ, Κλοντ-Μισέλ Σόνμπεργκ (οι οποίοι έγραψαν και ένα τραγούδι αποκλειστικά και μόνο για την κινηματογραφική μεταφορά – το υποψήφιο για Όσκαρ, Suddenly) και Χέρμπερτ Κρέτζμερ (που υπογράφει τους στίχους), το οποίο με τη σειρά του βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ. Η ιστορία του μιούζικαλ ξεκίνησε το 1978, με τους συνθέτες να ξεκινούν τη μουσική προσαρμογή του έργου του Ουγκώ, που ανέβηκε πρώτη φορά το 1980 στα γαλλικά. Το πρώτο μεγάλο θεατρικό ανέβασμα του μιούζικαλ, που σηματοδοτεί και τυπικά την έναρξη της πολύχρονης πετυχημένης θεατρικής πορείας του – που ξεπέρασε ακόμα και το ρεκόρ που μέχρι πρότινος κατείχε το μιούζικαλ Cats, έλαβε χώρα το 1985 στο Λονδίνο.

Τη σκηνοθεσία της ταινίας υπογράφει ο βραβευμένος με Όσκαρ Τομ Χούπερ και στο κινηματογραφικό σενάριο βρίσκουμε μαζί με τους Μπουμπλίλ, Κρέτζμερ, Σόνμπεργκ (που υπογράφει και τη μουσική) και τον δύο φορές υποψήφιο για Όσκαρ Γουίλιαμ Νίκολσον (Gladiator, Shadowlands), που ανέλαβε να προσδώσει τον απαιτούμενο ρεαλισμό στο κινηματογραφικό σενάριο, διατηρώντας το DNA του σόου. Στην παραγωγή της ταινίας εκτός του Κάμερον Μάκιντος που υπογράφει και τη θεατρική παραγωγή, βρίσκουμε τους Τιμ Μπίβαν και Έρικ Φέλνερ (Working Title Films) και την Ντέμπρα Χέιγουορντ.

Σχολιάζει, σχετικά, ο σκηνοθέτης Τομ Χούπερ: «Είναι μια κολοσσιαία προσπάθεια. Ήμουν ευτυχής που ανέτρεχα συχνά στο βιβλίο για να προχωρήσω στην προσαρμογή του έργου. Όλοι από την αρχή ήθελαν να δημιουργήσω ένα, τηρουμένων των αναλογιών, αυτόνομο έργο κι όχι ένα κινηματογραφικό μιούζικαλ. Η μουσική είναι έξοχη και οι στίχοι τόσο δυνατοί που σου επιτρέπουν, όπως κάθε μεγάλο λογοτεχνικό έργο να το προσεγγίσεις και να το αποκωδικοποιήσεις «παίζοντας» με τα νοήματα και το ρυθμό.»

Μάλιστα, αναφορικά με τον τρόπο που γυρίστηκε η ταινία (με τους ηθοποιούς να τραγουδάνε ζωντανά την ώρα των γυρισμάτων) επισημαίνει, ο σκηνοθέτης: «Ήθελα να δημιουργήσω μια εναλλακτική πραγματικότητα στην ταινία, με τους ηθοποιούς να επικοινωνούν μεταξύ τους τραγουδώντας. Έτσι, όλη η δημιουργική ομάδα του μιούζικαλ ενεπλάκη και στην ταινία και μάλιστα κάποιοι στίχοι γράφτηκαν εκ νέου, με βάση το κείμενο που είχε γράψει ο Νίκολσον. Πήρα ένα μεγάλο ρίσκο επιλέγοντας να βάλω τους ηθοποιούς να τραγουδούν ζωντανά, καθώς δεν ήθελα να φαίνεται τίποτα ψεύτικο, πράγμα αναπόφευκτο αν τραγουδάνε playback, όσο καλός κι αν είναι ο συγχρονισμός τους.»

Έτος: 2012 | Xώρα: Μ.Βρετανία | Διάρκεια: 158 λεπτά | Σκηνοθεσία: Tom Hooper | Σενάριο: Victor Hugo, William Nicholson | Παίζουν: THugh Jackman, Russell Crowe, Anne Hathaway

Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s