Ένα 22χρονο αγόρι στην Αθήνα, δεν έχει δουλειά, δεν έχει λεφτά, δεν έχει κοπέλα και το κυριότερο, δεν έχει φαΐ να φάει. Παρόλα αυτά, έχει ένα καναρίνι και διαθέτει μία πολύ ωραία φωνή, κόντρα τενόρου. Όταν όμως μένει και χωρίς σπίτι, πρέπει να βρει κρυψώνα για το καναρίνι του. Κι όταν το καναρίνι παγιδεύεται μες στην κρυψώνα, το αγόρι πρέπει να βρει βοήθεια. Πρέπει να βρει κάποιον να του εξομολογηθεί τι του συμβαίνει…

Με τον πρωταγωνιστή, Γιάννη Παπαδόπουλο, να είναι συγκλονιστικός στον ρόλο του, το φιλμ «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» του Έκτορα Λυγίζου, είναι σίγουρα μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες του 2012.

Μία ταινία που αφού ταξίδεψε σε περισσότερο από 30 διεθνή Φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ελλάδα, παίρνει επιτέλους διανομή και οι θεατές θα μπορούν πραγματικά να την απολαύσουν στις Κινηματογραφικές Αίθουσες.

«Ένα από τα πιο ριζοσπαστικά φιλμ που βγήκαν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια…», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κατάλογος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι.

Η πολυβραβευμένη ταινία του Έκτορα Λυγίζου, «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού», μετά από τα ταξίδια και τις διακρίσεις της σε όλον τον κόσμο θα προβάλλεται στις Κινηματογραφικές Αίθουσες της Ελλάδας.

Η αρχή του μεγάλου ταξιδιού της ταινίας ήταν το Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, πέρυσι τον Ιούλιο, όπου η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ.

Από τότε και μέχρι σήμερα, «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού», το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Εκτορα Λυγίζου, έχει ταξιδέψει σε περισσότερα από 30 διεθνή Φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων: Τορόντο, Λονδίνο, Μπέλφαστ, Ρότερνταμ, Σεβίλλη, Μόντρεαλ, Ρέϊκιαβικ, Λοτζ, Γκέντεμποργκ, Χονγκ Κονγκ, Ταλίν, κ.α., αποσπώντας βραβεία και διακρίσεις, καθώς και εξαιρετικές κριτικές στα διεθνή Μέσα.

Η ταινία κέρδισε το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) και το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τον περασμένο Νοέμβριο, όπου και είχα την ευκαιρία να την παρακολουθήσω.

Επίσης, στα φετινά Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, η ταινία «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού», απέσπασε τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη και Ανδρικής Ερμηνείας.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Έκτορας Λυγίζος, λέει χαρακτηριστικά για το δημιούργημα του:

«Η πείνα είναι κινητήριος δύναμη. Αναγκάζει και τον πιο οκνηρό να αναλάβει δράση. Αναγκάζει και τον πιο ντροπαλό να παλέψει με την υπερηφάνεια του για να κρατηθεί στη ζωή. Το σώμα πάσχει από ένα μεγάλο κενό. Και μου φαίνεται πολύ συγκινητική η προσπάθεια των ανθρώπων να γεμίσουν τα κενά τους. Και βρίσκω πολύ συγκινητικό ένα σώμα που πάσχει. Ιδίως γιατί στην πείνα όλες οι αισθήσεις είναι σε έξαρση, το πνεύμα είναι σε κατάσταση μέθης. Και σε κατάσταση μέθης οι άνθρωποι είναι πιο κοντά στον πραγματικό τους εαυτό. Είτε μιλάμε για μέθη από αλκοόλ είτε για μέθη από έρωτα είτε για μέθη θεατρική.

Η δύναμη αυτή υπάρχει μέσα μας – έτσι κι αλλιώς. Γιατί πριν και πάνω από όλα είμαστε ζώα. Ακόμα κι αν ο πολιτισμός μας έχει κάνει να το ξεχάσουμε. Ίσως τελικά όλα συνοψίζονται στο απλό σχήμα: έχω ανάγκη κάτι και προσπαθώ να το αποκτήσω. Είτε μιλάμε για φαΐ είτε μιλάμε για αναγνώριση είτε μιλάμε για φροντίδα είτε για σεξ. Η δυσκολία του αγοριού στην ταινία είναι να αναγνωρίσει και να παραδεχτεί την κατάστασή του. Και να ξεπεράσει όλα αυτά μέσα του που τον εμποδίζουν να ζητήσει βοήθεια και φροντίδα. Το καναρίνι είναι το αντικείμενο της φροντίδας του. Είναι ένα αβοήθητο πλάσμα που χρειάζεται φαγητό και νερό, και το μόνο που μπορεί να σου δώσει ως αντάλλαγμα είναι το ωραίο τραγούδι. Φαντάζομαι πως κάτι τέτοιο είναι και το αγόρι. Φτάνει να το παραδεχτεί.

Νομίζω πως κάποιος, σε συνθήκες φόβου και εξαθλίωσης, δεν πρέπει να διατηρήσει καμία αξιοπρέπεια. Η αξιοπρέπεια στην ταινία είναι εχθρός. Είναι αυτό που κάνει το αγόρι να μην μπορεί να μιλήσει σε κανέναν για την κατάστασή του. Στον φόβο και στην εξαθλίωση η λύση είναι η βοήθεια. Το θέμα δεν είναι να πείσεις τους άλλους ότι είσαι καλά ακόμα κι αν υποφέρεις. Το θέμα είναι να βρεις τρόπο να εκφράσεις είτε τα καλά είτε τα άσχημα που κρύβεις μέσα σου πόσο μάλλον τον πόνο. Η αξιοπρέπεια είναι άμυνα. Είναι κατάλοιπο από άλλες εποχές. Η σημερινή εποχή έχει ανάγκη από αγάπη – άνευ όρων.»

Ο Έκτορας Λυγίζος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Έχει σκηνοθετήσει στο θέατρο έργα των Μπέκετ, Ίψεν, Τσέχωφ, Ζαρρύ, Βέρντι, Γουόλς, Όουεν, Κλάους, Ευριπίδη, κ.α. Η μικρού μήκους ταινία του «Αγνά Νιάτα», προβλήθηκε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα τού Φεστιβάλ Βενετίας το 2004, στο τμήμα Corto Cortissimo. «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού», είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.

Έτος: 2012 | Xώρα: Ελλάδα | Διάρκεια: 80 λεπτά | Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος | Σενάριο: Έκτορας Λυγίζος | Παίζουν: Γιάννης Παπαδόπουλος, Λίλα Μπακλέση, Κλεοπάτρα Περάκη