Η Ροζ (Ρόμπιν Ράιτ) και η Λίλ (Ναόμι Γουότς) είναι κολλητές. Μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά μιας ειδυλλιακής παραθαλάσσιας πόλης και έχουν ανατραφεί με τα ίδια, λίγο πολύ, βιώματα, αναπτύσσοντας κοινές συνήθειες, με έναν παρόμοιο τρόπο ζωής. Η σχέση τους είναι πολύ ιδιαίτερη και η φιλία τους φαντάζει αληθινή και αδιάσπαστη.

Οι έφηβοι γιοι τους – στα χνάρια των μανάδων τους και ειδικά από τη στιγμή που ο Ιαν (Xavier Samuel) έχασε το μπαμπά του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα – έχουν αναπτύξει μια παρόμοια σχέση μεταξύ τους. Μέχρι εκείνο το υπέροχο, ζεστό καλοκαίρι, το οποίο φέρνει πλέον στην επιφάνεια όλα τα συναισθήματα που σιγόβραζαν για καιρό στο εσωτερικό τους. Αποτέλεσμα αυτού είναι να ανατραπούν όλες οι ισορροπίες και να αλλάξουν για πάντα τα μέχρι τότε δεδομένα.

Ο έρωτας, λένε, είναι το πιο μπερδεμένο συναίσθημα και η ιστορία της ταινίας κάνει ότι μπορεί για να μας το αποδείξει… Αν στα σαράντα σου ερωτευτείς τον έφηβο γιο της καλύτερης σου φίλης, τότε αυτή είναι μια πραγματικά άβολη κατάσταση. Και η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη κατάσταση θα μπορούσε να γίνει ακόμη πιο άβολη, με έναν και μόνο τρόπο, αν η καλύτερή σου φίλη ερωτευτεί παράλληλα τον έφηβο γιο σου!

Από τις ερμηνείες των τεσσάρων βασικών πρωταγωνιστών, αν και η ταινία δεν προσφέρεται για πολλές απαιτήσεις, αυτή που ξεχωρίζει είναι σίγουρα της Robin Wright. Η πρώην κυρία Sean Penn, το τελευταίο διάστημα, βρίσκεται σε συνεχή ανοδική πορεία, τόσο με τη συμμετοχή της σε ταινίες όπως το «The Girl with the Dragon Tattoo» (Το Κορίτσι με το Τατουάζ – 2011), σε σκηνοθεσία του David Fincher, όσο κυρίως με τις ερμηνείες της σε πετυχημένες τηλεοπτικές σειρές, όπως το «Enlightened» του 2011, αλλά βέβαια, πολύ περισσότερο με το «House of Cards» του 2013.

Σε αντίθεση με την συμπρωταγωνίστρια της, η Naomi Watts, το τελευταίο διάστημα έχει προβεί σε αμφισβητούμενες επιλογές. Παραδόξως βέβαια, η ηθοποιός – που έγινε κυριώς γνωστή μέσα από το Mulholland Dr. (1999) του σπουδαίου David Lynch, είδε φέτος τα μέλη της Ακαδημίας Κινηματογράφου, Τεχνών και Επιστημών της Αμερικής, να της χαρίζουν μία δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ, για την ερμηνεία της στο «The Impossible» του 2012. Δέκα χρόνια πριν, είχε κερδίσει την πρώτη της υποψηφιότητα για το υπέροχο «21 Grams» (21 Γραμμάρια – 2003) του Alejandro Gonzalez Inarritu.

Η αναγνωρισμένη συγγραφέας Ντόρις Λέσινγκ, βραβευμένη με Νόμπελ Λογοτεχνίας φημίζεται για τη λογοτεχνική αποτύπωση της γυναικείας ψυχοσύνθεσης. Εδώ, μας δίνει μια όμορφη, και σε σημεία, συγκινητική ιστορία, δυο άσπονδων φιλενάδων που καταφέρνουν να ερωτευθούν – η μια τον έφηβο γιο της άλλης – δημιουργώντας μια ιστορία “άστοχης” αγάπης πάνω στον ιερό θεσμό της γυναικείας φιλίας.

Η ταινία σηματοδοτεί παράλληλα και την είσοδο της Αν Φοντέν, στο αγγλόφωνο σινεμά. Η σκηνοθέτιδα, η οποία μετά από μια πορεία στις γαλλόφωνες παραγωγές, συνεχίζει με τη διαρκής εξερεύνηση της έννοιας της αγάπης, η οποία βρίσκεται πάντοτε σε πρώτο πλάνο.

Με το φιλμ «Two Mothers» (Ιδιαίτερες Αδυναμίες) η σκηνοθέτιδα Αν Φοντέν, αναγνωρίζει το τοπίο ως καταλυτικό παράγοντα στην πιστή απόδοση της εξέλιξης μιας ακραία αντισυμβατικής αγάπης και αναφέρει συγκεκριμένα: «Αν και μιλάμε για μια αισθησιακή, εκ των πραγμάτων, ιστορία, ωστόσο είναι κάποιοι επιπλέον παράγοντες, όπως η απέραντη γοητεία της θάλασσας, οι φανταστικές παραλίες, το σερφ και η άγρια φύση, που κάνουν τα πάντα να φαντάζουν πιθανά και συνάμα ερεθιστικά ατίθασα. Θα ήταν πρακτικά αδύνατο να στήσεις την ίδια ιστορία μέσα σε μια πόλη, στην οποία τα βλέμματα χάνονται σε καταιγιστικούς ρυθμούς».

Σημαντικός παράγοντας που συνετέλεσε στην τελική ατμόσφαιρα της ταινίας, ήταν η επιλογή του να γυριστεί εξολοκλήρου σε φιλμ – και όχι ψηφιακά – με τη χρήση αναμορφικών φακών. Έτσι, η παραγωγή αποφάσισε να υποστηρίξει μια αναβαθμισμένη κινηματογραφική αίσθηση, φέρνοντας τον θεατή όσο το δυνατόν πιο κοντά στην ρεαλιστική ροή των γεγονότων, αποδίδοντας παράλληλα ένα πιο απαλό και κλασικό, τελικά, τόνο.

Ο διευθυντής φωτογραφίας Κριστόφ Μποκάρν, εξηγεί χαρακτηριστικά ότι: «είναι δύσκολο να αποτυπώσεις τέλεια τις αντικατοπτρίσεις της θάλασσας και τις λεπτομέρειες της φύσης σε HD, ενώ η φυσική αίσθηση της αποτύπωσης του ανθρώπινου δέρματος είναι πολύ πιο ρεαλιστική στο φιλμ από ότι θα ήταν στην ψηφιακή εκδοχή της».

Έτος: 2013 | Xώρα: Γαλλία | Διάρκεια: 100 λεπτά | Σκηνοθεσία: Anne Fontaine | Σενάριο: Doris Lessing, Christopher Hampton | Παίζουν: Robin Wright, Naomi Watts, Sophie Lowe