Το 1944, ο Ότο Πρέμινγκερ μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το βιβλίο της Βέρα Κάσπαρι και το αποτέλεσμα είναι μία από τις καλύτερες ταινίες μυστηρίου όλων των εποχών: «Λώρα». Πρωταγωνιστεί ο Ντέινα Άντριους και η Τζιν Τίρνεϊ, σε μία ταινία που τιμήθηκε μεταξύ άλλων με το Όσκαρ Φωτογραφίας.

Ο ντετέκτιβ Μαρκ ΜακΦέρσον (Ντέινα Άντριους) ερευνά τον θάνατο της Λώρα Χαντ (Τζιν Τίρνεϊ), μιας πανέμορφης κοπέλας που βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της. Ανακρίνει τους υπόπτους, έναν εκκεντρικό κοσμικογράφο, τον Γουόλντο Λάιντεκερ (Κλίφτον Γουέμπ), τον αρραβωνιαστικό της Σέλμπι Κάρπεντερ (Βίνσεντ Πράις), την πλούσια θεία της, Αν Τρέντγουελ (Τζούντιθ Άντερσον) και την πιστή της οικονόμο Μπέσι Κλέαρι (Ντόροθι Άνταμς).

Μέσα από τις μαρτυρίες τους, ο ντετέκτιβ πλάθει στο μυαλό του το χαρακτήρα της όμορφης κοπέλας. Το πορτρέτο που κρέμεται στο τοίχο του σαλονιού του σπιτιού της τον βοηθά να συνδυάσει τον χαρακτήρα με τη μορφή της και σύντομα ο αστυνομικός θα βρεθεί δέσμιος της ακαταμάχητης γοητείας της νεκρής.

Μέσα από μια σειρά αγχωμένες φαντασιώσεις, αγωνίζεται να ανακαλύψει ποιος θα μπορούσε να θέλει τον θάνατο μιας κοπέλας που έκανε τους πάντες να την ερωτεύονται με την ευγενική της ψυχή. Μια νύχτα, ενώ βρίσκεται στα μισά των ερευνών του συμβαίνει κάτι πολύ παράξενο που θα τον κάνει να αναθεωρήσει όλα όσα έχει μάθει μέχρι τώρα για την συγκεκριμένη υπόθεση.

Έξυπνες ανατροπές και ένα συναρπαστικό μυστήριο σε μια τραγική – και κάθε άλλο παρά απλή – ιστορία αγάπης, ερωτικής ψύχωσης και σκοτεινών μυστικών, υπό την ιδιοφυή ματιά του δεξιοτέχνη του είδους, Ότο Πρέμινγκερ, με πρωταγωνίστρια την εκπληκτικής ομορφιάς Τζιν Τιέρνι στο κέντρο της ιστορίας να δυναμιτίζει την ατμόσφαιρα με την εύθραυστη παρουσία της.

Το κλασικό φιλμ νουάρ «Λώρα», είναι βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Βέρα Κάσπαρι. Η διασκευή του σεναρίου έγινε από τους Τζέι Ντράτλερ, Σάμιουελ Χόφενσταϊν και Ελίζαμπεθ Ράινχαρντ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι η Τζιν Τίρνεϊ, ο Ντέινα Άντριους, ο Κλίφτον Γουέμπ και ο Βίνσεντ Πράις.

Η ταινία προτάθηκε για πέντε βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Τελικά βραβεύτηκε μόνο με το Όσκαρ Καλύτερης Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας. Το 1997 αναδείχθηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στην 4η θέση της λίστας με τις καλύτερες ταινίες μυστηρίου όλων των εποχών.

Ο σπουδαίος Ευρωπαίος σκηνοθέτης Ότο Πρέμινγκερ, που μεγαλούργησε με το στυλ και την εφευρετικότητά του και στις Ηνωμένες Πολιτείες, γύρισε πάνω από 35 ταινίες στην λαμπρή πενηντάχρονη καριέρα του. Υπήρξε από τους θεμελιωτές του φιλμ νουάρ. Το προσωπικό του στυλ βασίστηκε στην χρήση κατόπτρων, στις φροϊδικές σχέσεις των χαρακτήρων και στην γοητευτική, υπνωτιστική ατμόσφαιρα. Προτάθηκε τρεις φορές για Όσκαρ, για τις ταινίες του: «Laura» (1944), «Anatomy of a Murder» (1959) και «The Cardinal» (1963).

Τι είναι το Φιλμ Νουάρ;

Φιλμ Νουάρ είναι κινηματογραφικός όρος που χρησιμοποιείται κυρίως για να ορίσει ένα συγκεκριμένο στυλ σε αστυνομικές ταινίες του Χόλιγουντ που δίνουν έμφαση στον κυνισμό των χαρακτήρων και τα συναισθηματικά – ερωτικά τους κίνητρα. Η κλασική περίοδος του φιλμ νουάρ στις Ηνωμένες Πολιτείες κυρίως, εκτείνεται από τις αρχές της δεκαετίας του ’40 μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’50. Οι ταινίες αυτής της εποχής χαρακτηρίζονται από χαμηλό φωτισμό και έντονες ασπρόμαυρες αντιθέσεις, επηρεασμένες έντονα από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό. Επίσης, πληθώρα ιστοριών και συμπεριφορών χαρακτήρων προέρχονται από τον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος στις Η.Π.Α., κατά την περίοδο της Οικονομικής Ύφεσης.

Στα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πρωτοεμφανίστηκε στον αμερικανικό κινηματογράφο ένα χαρακτηριστικό ύφος αστυνομικών και γανγκστερικών ταινιών. Το νέο ύφος ονομάστηκε φιλμ νουάρ, προφανώς λόγω των ομοιοτήτων που διαπιστώθηκαν ανάμεσα στις ταινίες και ορισμένα μυθιστορήματα δημοσιευμένα στα λαϊκά αστυνομικά περιοδικά (pulp magazines) της δεκαετίας του ’30. Αυτά τα μυθιστορήματα είχαν μεταφραστεί και αναδημοσιευτεί σε μια αντίστοιχη σειρά γαλλικών περιοδικών, υπό τον γενικό τίτλο «Μαύρη σειρά» (Serie noire). Όταν μετά τον πόλεμο, οι Γάλλοι κριτικοί, βλέποντας συγκεντρωτικά όλες τις αμερικανικές ταινίες που είχαν χάσει λόγω των εχθροπραξιών, διαπίστωσαν την ύπαρξη σε αυτές ενός ενιαίου ύφους και μοτίβου, αναζητώντας μια κατάλληλη ονομασία για να το προσδιορίσουν, κατέληξαν στον όρο «φιλμ νουάρ».

Ο όρος καθιερώθηκε από την ευρωπαϊκή κριτική, αλλά στην Αμερική ακούστηκε πρώτη φορά το 1955, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο των Remon Bord και Etien Someton, «Πανόραμα του αμερικανικού φιλμ νουάρ», κι έγινε οριστικά αποδεκτός στα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν ένα μέρος της αστυνομικής λογοτεχνίας αναβαθμίστηκε στη συνείδηση του κοινού και αναθεωρήθηκε η αξία συγγραφέων όπως ο Raymond Chandler και ο Dasiel Hammet, οι οποίοι ανυψώθηκαν από το ταπεινό σκαλί του συγγραφέα παραλογοτεχνίας στο επίπεδο του λογοτέχνη.

Λώρα / Laura
Σκηνοθεσία: Ότο Πρέμινγκερ
Σενάριο: Τζέι Ντράτλερ, Σάμιουελ Χοφενστάιν, Μπέτι Ράινχαρντ
Πρωταγωνιστούν: Τζιν Τίρνεϊ, Ντάνα Αντριους, Κλίφτον Γουέμπ, Βίνσεντ Πράις, Τζούντιθ Αντερσον
Φωτογραφία: Τζόζεφ ΛαΣελ
Μοντάζ: Λούις Λέφλερ
Μουσική: Ντέιβιντ Ράκσιν
Έτος Παραγωγής: 1944
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Διάρκεια: 88 λεπτά

Η ταινία «Laura» (1944) του Ότο Πρέμινγκερ, βρίσκεται διαθέσιμη στον ιστότοπο Internet Archive, το οποίο αποτελεί μία αμερικανική ψηφιακή βιβλιοθήκη που έχει ως αποστολή την καθολική πρόσβαση σε όλες τις γνώσεις: