Με μία σπουδαία κινηματογραφική εβδομάδα μας υποδέχεται ο Ιούνιος με έξι καινούργιες ταινίες να κυκλοφορούν στα εγχώρια Θερινά Σινεμά, ενώ τέσσερις σπουδαίες επανεκδόσεις, έρχονται να συμπληρώσουν ιδανικά την πληθώρα των επιλογών μας για προβολή στην μεγάλη οθόνη.

Μετά την επιτυχία την πρώτης ταινίας, ο Τζον Κρασίνσκι και η Έμιλι Μπλαντ, επιστρέφουν με την συνέχεια του εσχατολογικού θρίλερ «Ένα Ήσυχο Μέρος 2». Πιστοί στην ουμανιστική τους προσέγγιση, οι αδελφοί Νταρντέν στρέφουν την κάμερά τους στον θρησκευτικό φανατισμό και τις επιπτώσεις του, μέσα από τη νέα τους ταινία: «Ανάμεσά μας».

Το Ελληνικό Σινεμά δηλώνει παρών με δύο αξιόλογες ταινίες, καθώς τα βραβευμένα «Μήλα» του Χρήστου Νίκου και ο κομψός «Ράφτης» της Σόνια Λίζα Κέντερμαν, βρίσκουν τον δρόμο τους προς τα Θερινά Σινεμά της χώρας.

Έμα Στόουν και Έμα Τόμσον, συναντιούνται στην νέα live-action ταινία της Disney: «Κρουέλα / Cruella», ενώ ο Ναχουέλ Περέζ Μπισκαγιάρ του εξαιρετικού «120 Χτύποι στο Λεπτό», παραδίδει «Μαθήματα Περσικών».

Σ’ επανέκδοση: Η «Ωραία της Ημέρας» του Λουίς Μπουνιουέλ, με την Κατρίν Ντενέβ σε μία σπουδαία ερμηνεία. Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, σκηνοθετεί μία από τις πιο κλασικές ταινίες της Νουβέλ Βαγκ, με πρωταγωνίστρια την σύντροφο & μούσα του, Άννα Καρίνα μετατρέποντας το προσωπικό δράμα της ηρωίδας σε ευρύτερο κοινωνικό σχόλιο, στο φιλμ, «Ζούσε τη Ζωή της». Ενώ το «κερασάκι στην τούρτα» είναι οι τρεις αριστουργηματικές ταινίες του Γουόνγκ Καρ Γουάι: «Chungking Express», «Έκπτωτοι Άγγελοι» και «Ευτυχισμένοι Μαζί». Αναλυτικά:

Ένα Ήσυχο Μέρος 2 / A Quiet Place Part II
Σκηνοθεσία: Τζον Κρασίνσκι
Σενάριο: Σκοτ Μπεκ, Τζον Κρασίνσκι, Μπράιαν Γούντς
Πρωταγωνιστούν: Eμιλι Μπλαντ, Κίλιαν Μέρφι, Μίλισεντ Σίμοντς, Νόα Τζουπ, Ντζιμόν Χουνσού
Φωτογραφία: Πόλι Μόργκαν
Μοντάζ: Μάικλ Π. Σόβερ
Μουσική: Μάρκο Μπελτράμι
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Έτος Παραγωγής: 2020
Διάρκεια: 95 λεπτά

Ακολουθώντας τα θανατηφόρα γεγονότα στο σπίτι, η οικογένεια των Άμποτ (Έμιλι Μπλαντ, Μίλισεντ Σίμοντς, Νόα Τζουπ) πρέπει τώρα να αντιμετωπίσει τους κινδύνους του έξω κόσμου καθώς συνεχίζουν τον αγώνα για επιβίωση σιωπηλοί. Αναγκασμένοι να κινούνται προς το άγνωστο, γρήγορα συνειδητοποιούν ότι τα πλάσματα που κυνηγούν βασισμένα στον ήχο δεν αποτελούν τη μοναδική απειλή που καρτερεί πίσω από το μονοπάτι της άμμου.

Μετά την επιτυχία της πρώτης ταινίας, ο Τζον Κραζίνσκι και η Έμιλι Μπλαντ ενώνουν ξανά τις δυνάμεις τους στο δεύτερο μέρος του «A Quiet Place» και μας υπόσχονται μια αξέχαστη εμπειρία. Συμπρωταγωνιστεί ο Κίλιαν Μέρφι και ο Ντζιμόν Χουνσού.

Το 2018, ο ηθοποιός Τζον Κραζίνσκι (Πάμε Όπου Θες, Η Γη της Επαγγελίας) σκηνοθέτησε το «Ένα Ήσυχο Μέρος» και έφερε καινούριο νόημα στην έννοια της σιωπής. Η ταινία έγινε γρήγορα επιτυχία και μια συνέχεια ήταν αναμενόμενη. Το δεύτερο κεφάλαιο ξεκινάει εκεί που τελείωσε το πρώτο. Όμως, σε αντίθεση με το πρώτο μέρος, η δεύτερη ταινία δεν περιορίζεται σε λίγα τετραγωνικά μέτρα χώρου και εξαπλώνεται αρκετά μακριά από το κρησφύγετο της οικογένειας Άμποτ. Από τις πρώτες στιγμές της ταινίας, η οικογένεια πασχίζει να ξεφύγει από την εισβολή των εξωγήινων πλασμάτων που κυνηγούν τους ανθρώπους μέσα στην πόλη και σπέρνουν τον πανικό σε κάθε πέρασμά τους.

«Ύστερα από την μεγάλη επιτυχία της πρώτης ταινίας, όλοι μας νιώσαμε πως δεν θέλαμε απλώς να κάνουμε μια συνέχεια κυνηγώντας την επιτυχημένη πορεία της αυθεντικής ταινίας», ισχυρίζεται ο Μπραντ Φούλερ (Αγέννητος), ένας εκ των παραγωγών. «Ο Τζον [Κραζίνσκι] έχει βαθιά καλλιτεχνική ακεραιότητα, έτσι ξέραμε πως δεν θα υπάρξει άλλη ταινία εφόσον δε συμμετέχει και ο ίδιος. Ο ίδιος ενδιαφέρθηκε πολύ για την προοπτική ανάπτυξης μιας ιδέας και έτσι κατάφερε να δουλέψει πάνω σε ένα πολύ αξιόλογο υλικό».

Ο σκηνοθέτης Τζον Κραζίνσκι λέει: «Αρχικά, δεν είχα πρόθεση να κάνω τη συνέχεια του «Ένα Ήσυχο Μέρος» επειδή η ιστορία δεν προοριζόταν να γίνει franchise. Όμως, η δυναμική του κόσμου που δημιουργήσαμε μας έκανε να εξερευνήσουμε ακόμα περισσότερο την ιστορία μας και να δούμε πού μπορεί να φτάσει η οικογένεια Άμποτ». Το σημαντικότερο πράγμα για τον Κραζίνσκι ήταν ότι εφόσον ήθελε να επεκτείνει την ιστορία, έπρεπε να δώσει στην ταινία κάτι παραπάνω από μια απολαυστική οπτική εμπειρία. Επιπλέον, ήταν αναγκαίο να συνεχίσει το συναισθηματικό ταξίδι της οικογένειας προς την ανεξαρτησία και την αναζήτηση της κοινότητας.

Ανάμεσά μας / Le Jeune Ahmed / Young Ahmed
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν
Πρωταγωνιστούν: Ιντίρ Μπεν Αντί, Ολιβιέ Μπονόντ, Μιριέμ Ακχεντιού
Φωτογραφία: Μπενουά Ντερβό
Μοντάζ: Μαρί-Ελέν Ντοζό, Τριστάν Μενιέρ
Ήχος: Jean-Pierre Duret, Julien Sicart, Thomas Gauder
Χώρα Παραγωγής: Βέλγιο, Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 2019
Διάρκεια: 83 λεπτά

Πιστοί στην ουμανιστική τους προσέγγιση, οι αδελφοί Νταρντέν τοποθετούν για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της ιστορίας τους μια μπερδεμένη νεανική ψυχή. Οι καταξιωμένοι σκηνοθέτες από το Βέλγιο, στρέφουν την κάμερά τους στον θρησκευτικό φανατισμό και τις επιπτώσεις, μέσα από τη νέα τους ταινία: «Ανάμεσά μας».

Ο Αχμέντ, είναι ένας μουσουλμάνος έφηβος που ζει στο Βέλγιο και ο οποίος σταδιακά γοητεύεται από το φανατισμένο κήρυγμα ενός φονταμενταλιστή ιμάμη. Αποφασίζει λοιπόν να σχεδιάσει τη δολοφονία της επίσης μουσουλμάνας, αλλά «αιρετικής» καθηγήτριάς του. Ο νεαρός Αχμέντ, ως ένα υπεράνω πάσης υποψίας σιωπηλό αγρίμι, αναζητά αδέξια την ταυτότητά του σε έναν ψυχρό κόσμο, καθρεφτίζοντας μια εποχή αποπροσανατολισμού και άκριτης υποταγής στον πειρασμό της βίας. Παρότι αμφίβολο αν για την περίπτωσή του υπάρχει ελπίδα, στο νταρντενικό σύμπαν η ανθρωπιά και η ενσυναίσθηση έχουν πάντα την τελευταία λέξη.

Η ταινία «Ο Νεαρός Άχμεντ», πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του 72ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών, όπου και τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης σκηνοθεσίας. Στην Ελλάδα, είχαμε την ευκαιρία να δούμε τη νέα δημιουργία των αδερφών Νταρντέν, πριν την κυκλοφορία της στις εγχώριες αίθουσες, στην ενότητα «Ειδικές Προβολές» του επετειακού 60ού Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

«Καθώς ξεκινήσαμε να γράφουμε, δε φανταζόμασταν ότι θα δημιουργούσαμε έναν τόσο κλειστό χαρακτήρα, έναν χαρακτήρα που θα μπορούσε να διαφεύγει ακόμη και από εμάς, να μας αφήσει χωρίς τα δραματουργικά εργαλεία να τον προφτάσουμε, να τον βγάλουμε από τη δολοφονική του εμμονή. Ακόμη και ο Γιουσούφ, ο ιμάμης που επιθυμεί να θέσει τη δύναμη της ιδεολογίας του μικρού στην υπηρεσία της αγνότητας και του μίσους αιφνιδιάζεται από την ισχύ της αποφασιστικότητας του μαθητή του.» – αδελφοί Νταρντέν

Μήλα / Apples
Σκηνοθεσία: Χρήστος Νίκου
Σενάριο: Χρήστος Νίκου, Σταύρος Ράπτης
Πρωταγωνιστούν: Άρης Σερβετάλης, Σοφία Γεωργοβασίλη, Άννα Καλαϊτζίδου, Αργύρης Μπακιρτζής
Φωτογραφία: Μπαρτόζ Σβινιάρσκι
Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης
Μουσική: The Boy
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα, Πολωνία, Σλοβενία
Έτος Παραγωγής: 2020
Διάρκεια: 89 λεπτά

Tα «Μήλα», σηματοδοτούν το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Χρήστου Νίκου. Η ταινία διαθέτει μια σουρεαλιστική και αινιγματική πρώτη ύλη και καταλήγει ως μια γοητευτική εξερεύνηση της ταυτότητας και των ορίων της πραγματικότητας, σε μια κοινωνία που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια μη αναστρέψιμη επιδημία. Αποτέλεσε την επίσημη υποβολή της Ελλάδας για το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας 2021.

Μια αναπάντεχη επιδημία, που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Άρη (Άρης Σερβετάλης), έναν άνδρα γύρω στα σαράντα, να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει ειδικά σχεδιαστεί για να χτίσει ένας αμνησιακός μια καινούργια ζωή. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές που είναι ηχογραφημένες από τους γιατρούς του. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Άρης βγάζει μια φωτογραφία polaroid ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις θα συναντήσει την Άννα (Σοφία Γεωργοβασίλη), μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα.

Αυτή είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Χρήστου Νίκου, «Μήλα» (Apples), η οποία συμμετείχε και άνοιξε το επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του τμήματος Orizzonti, του 77ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Ήταν η πρώτη φορά που μια ελληνική ταινία εγκαινίασε ένα από τα δύο βασικά προγράμματα της διοργάνωσης στη Μόστρα.

Οκτώ χρόνια μετά το «KM», την βραβευμένη μικρού μήκους ταινία, που συμμετείχε σε περισσότερα από σαράντα Διεθνή Φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων τα Ρότερνταμ, Παλμ Σπριγνκς και Σίδνει, ο Χρήστος Νίκου επιστρέφει με τα «Μήλα» για να αφηγηθεί μια γοητευτικά αλλόκοτη, πρωτότυπη ιστορία με ήρωα έναν άνδρα που πάσχει από απώλεια μνήμης σε μια πόλη, όπου ξαφνικά ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έχει αρχίσει να ξεχνά. Ισορροπώντας ανάμεσα στην σάτιρα και στη ρομαντική διάθεση ενός δυστοπικού παραμυθιού, το φιλμ εξερευνά την έννοια της ταυτότητας και της πραγματικότητας.

Ράφτης / Tailor
Σκηνοθεσία: Σόνια Λίζα Κέντερμαν
Σενάριο: Σόνια Λίζα Κέντερμαν, Tracy Sunderland
Ηθοποιοί: Δημήτρης Ήμελλος, Ταμίλλα Κουλίεβα, Θανάσης Παπαγεωργίου, Στάθης Σταμουλακάτος, Δάφνη Μιχοπούλου
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Μιχελής
Μοντάζ: Δημήτρης Πεπόνης
Ήχος: Ντίνος Κίττου (Ηχοληψία), Περσεφόνη Μήλιου (Σχεδιασμός Ήχου), Philippe Charbonnel (Μίξη Ήχου)
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Κοστούμια: Julie Lebrun
Σκηνογράφοι: Πηνελόπη Βαλτή, Δάφνη Κούτρα
Μακιγιάζ: Claudia Goetz
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα, Γερμανία, Βέλγιο
Έτος Παραγωγής: 2020
Διάρκεια: 100 λεπτά

Ο «Ράφτης», σηματοδοτεί το μεγάλο μήκους σκηνοθετικό ντεμπούτο της Σόνια Λίζα Κέντερμαν και μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 24ο Tallinn Black Nights Film Festival στην Εσθονία, η πανελληνία πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στο 61ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, το οποίο λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, διεξήχθη διαδικτυακά, από 5 μέχρι 15 Νοεμβρίου.

Μια αργοπορημένη ενηλικίωση ενός εκκεντρικού και λίγο αλαφροΐσκιωτου Ράφτη, ο οποίος ζει απομονωμένος στον μικρόκοσμο του οικογενειακού ραφτάδικου. Καθώς πλέον βρίσκεται ένα βήμα πριν τα χάσει όλα, αποφασίζει επιτέλους να δράσει. Με σύμμαχο ένα αυτοσχέδιο και χειροποίητο ραφτάδικο, το οποίο μεταφέρεται επάνω σε ρόδες, ο ήρωας μας προσπαθεί να δώσει νέα πνοή και ελπίδα, τόσο στην τέχνη του, όσο και στην ίδια του τη ζωή. Παρά τις αρχικές του αμφιβολίες και την κριτική που δέχεται, δέχεται να προετοιμάσει και να ράψει τις νύφες στα Καμίνια, προκειμένου να καταφέρει να εργαστεί, ενώ παράλληλα ερωτεύεται για πρώτη φορά, έστω και στα πενήντα του.

Η ταινία αποτελεί μια συμπαραγωγή Ελλάδας, Γερμανίας και Βελγίου, ενώ όπως δηλώνει η σκηνοθέτιδα και συν – σεναριογράφος της ταινίας (το σενάριο είναι γραμμένο μαζί με την Tracy Sunderland): «Ήθελα να κάνω μια αισιόδοξη και ελπιδοφόρα ταινία για τη δυνατότητα που έχει κάποιος να αλλάζει και να προχωρά υπό αντίξοες συνθήκες. Αναρωτιόμουν πως ένας φαινομενικά αποτυχημένος και δειλός χαρακτήρας, με μόνο όπλο του μια τέχνη που πεθαίνει, μπορεί να ανατρέψει το αδιέξοδό του και να βρει τη δύναμη να πάρει το μέλλον στα χέρια του».

Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Δημήτρης Ημέλλος, στον ρόλο του Ράφτη και οι: Ταμίλλα Κουλίεβα, Θανάσης Παπαγεωργίου, Στάθης Σταμουλακάτος, ενώ τους πλαισιώνουν ένα καστ καταξιωμένων ηθοποιών.

Κρουέλα / Cruella
Σκηνοθεσία: Κρεγκ Γκιλέσπι
Σενάριο: Ντέινα Φοξ, Τόνι ΜακΝαμάρα
Πρωταγωνιστούν: Έμα Στόουν, Έμα Τόμσον, Τζόελ Φράι
Φωτογραφία: Νικόλας Καρακατσάνης
Μοντάζ: Τατιάνα Σ. Ρίγκελ
Μουσική: Νίκολας Μπριτέλ
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Έτος Παραγωγής: 2021
Διάρκεια: 134 λεπτά

Η βραβευμένη με Όσκαρ, Έμα Στόουν (La La Land) ενσαρκώνει την θρυλική Cruella DeVil, την πιο χαρακτηριστική, διαβόητη και στυλάτη κακιά, στη νέα live-action ταινία της Disney. Η Cruella, ζει στο Λονδίνο το 1970 την περίοδο της επανάστασης της Punk Rock, είναι μία ταλαντούχα νέα που ονομάζεται αρχικά Estrella, ένα έξυπνο και δημιουργικό κορίτσι αποφασισμένο να γίνει διάσημο με τα σχέδιά της. Κάνει παρέα με ένα ζευγάρι νεαρών κλεφτών που εκτιμούν την όρεξή της για αταξίες και μαζί είναι σε θέση να χτίσουν μια ζωή στους δρόμους του Λονδίνου.

Μια μέρα, η αισθητική της Estrella για τη μόδα γίνεται αντιληπτή από τη Βαρόνη von Helman, μία γυναίκα-θρύλο της μόδας – καταστροφικά κομψή και τρομακτικά υπεροπτική – την οποία και υποδύεται η δύο φορές βραβευμένη με Όσκαρ, Έμα Τόμσον (Howards End, Sense & Sensibility). Η σχέση τους έχει ως αποτέλεσμα μία σειρά γεγονότων και αποκαλύψεων που θα οδηγήσουν την Estrella στο να «αγκαλιάσει» την σατανική πλευρά του χαρακτήρα της και να μεταμορφωθεί στη σκληρή, αδίστακτη και εκδικητική Cruella.

Μαθήματα Περσικών / Persian Lessons
Σκηνοθεσία: Βαντίμ Πέρελμαν
Σενάριο: Ιλια Ζόφιν
Πρωταγωνιστούν: Ναχουέλ Περέζ Μπισκαγιάρτ, Λαρς Είντιγκερ, Γιόνας Νάι, Λεονί Μπενές, Αλεξάντρ Μπεγιέρ
Φωτογραφία: Βλάντισλαβ Οπέλγιαντς
Μοντάζ: Βασέλα Μαρτσέβσκι
Μουσική: Εβγκένι Γκαλπερίν
Χώρα Παραγωγής: Ρωσία, Γερμανία, Λευκορωσια
Έτος Παραγωγής: 2020
Διάρκεια: 127 λεπτά

Βρισκόμαστε στο 1942 και στην υπό Κατοχή Γαλλία. Ο Gilles συλλαμβάνεται από τα SS μαζί με άλλους Εβραίους και οδηγείται σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Γερμανία. Καταφέρνει να αποφύγει την εκτέλεση όταν ορκίζεται στους φύλακες ότι δεν είναι Εβραίος αλλά Πέρσης. Αυτό το ψέμα τον σώζει προς στιγμήν αλλά ο Gilles αναλαμβάνει μία αποστολή που θα του χαρίσει την ζωή ή θα τον στείλει απευθείας στον τάφο: να διδάξει Φαρσί στον Διοικητή του Στρατοπέδου, τον Koch, ο οποίος ονειρεύεται να ανοίξει ένα εστιατόριο στο Ιράν όταν τελειώσει ο πόλεμος.

Χάρις σε ένα ευφυές τέχνασμα ο Gilles κατορθώνει να επιβιώσει επινοώντας λέξεις στα «Φαρσί» που καθημερινά διδάσκει στον Koch. Η ξεχωριστή σχέση των δύο αντρών πυροδοτεί την ζήλεια άλλων αιχμαλώτων αλλά και των στρατιωτών. Καθώς οι μέρες περνούν οι υποψίες ότι δεν είναι στ’ αλήθεια Πέρσης μεγαλώνουν και ο Gilles καταλαβαίνει ότι το μυστικό του δεν θα μείνει κρυφό για πολύ ακόμα.

O Βαντίμ Πέρελμαν («House of Sand and Fog») σκηνοθετεί τον Ναχουέλ Περέζ Μπισκαγιάρ του εξαιρετικού «120 Χτύποι στο Λεπτό» και τον Λαρς Αΐντιγκερ σε μια ιστορία επιβίωσης και ελπίδας.

Σε Επανέκδοση:

Η Ωραία της Ημέρας / Belle de Jour
Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ
Σενάριο: Λουίς Λουίς Μπουνιουέλ, Ζαν Κλοντ Καριέρ και Ζοζέφ Κεσέλ
Πρωταγωνιστούν: Κατρίν Ντενέβ, Ζαν Σορέλ, Ζενεβιέβ Παζ, Μισέλ Πικολί, Πιέρ Κλεμεντί
Διάρκεια: 96′
Φωτογραφία: Sacha Vierny
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 1967
Διάρκεια: 100 λεπτά

Όλα κυλούν ομαλά στον συζυγικό βίο της Σεβερίν εκτός από την ερωτική της ζωή, γιατί παρά τη μεγάλη αγάπη που τρέφει για τον γιατρό σύζυγό της δεν μπορεί να φτάσει μαζί του στην ερωτική ολοκλήρωση. Έτσι, γίνεται πόρνη πολυτελείας σε οίκο ανοχής, με το ψευδώνυμο «Ωραία της Ημέρας». Εκεί εκπληρώνει όλες τις σεξουαλικές φαντασιώσεις της, αλλά και αυτές των πελατών της. Όσο περισσότερο επιδίδεται σε αυτές, τόσο πιο τρυφερή γίνεται με τον άντρα της. Η ταινία αρχίζει όπως ακριβώς τελειώνει, μ’ ένα όνειρο. Μήπως και το μεσοδιάστημα αποτελεί ένα όνειρο, μια σεξουαλική φαντασίωση της Σεβερίν; Μήπως όλα όσα βιώνει εκτυλίσσονται στη φαντασία της και δε λαμβάνουν ποτέ χώρα; Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ότι ο «ανίκανος» σύζυγος δεν είναι κατασκεύασμα της φαντασίας της για να δηλωθεί η ανικανότητά της να συνευρεθεί μαζί του, έστω κι αν δεν ευθύνεται ο ίδιος γι’ αυτήν;

Διάσημο για τον τολμηρό ερωτισμό του, το μυθιστόρημα του Κεσέλ μάς προσφέρει ένα μοναδικό πορτρέτο της Σεβερίν (Κατρίν Ντενέβ). Το βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 1928, κατηγορήθηκε κατ’ επανάληψη για πορνογραφία και σαδομαζοχισμό, αλλά επικεντρώνεται στην παναγαθοσύνη της ηρωίδας του, καθώς αυτή μετατρέπει το θεσπέσιο σώμα της σε εργαλείο ηδονής, αλλά επιτρέπει να ανθίσει στα βάθη της ψυχής της μια ακατάβλητη αγάπη για τον άντρα της, τον οποίο προδίδει καθημερινά. Ιδανικότερη πρωταγωνίστρια από την Κατρίν Ντενέβ, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί – αυτή είναι η ταινία που την καθιέρωσε. Πίσω από την κάμερα ο Μπουνιουέλ κρατά απ’ έξω κάθε συναισθηματισμό, καταγράφοντας την πτώση της «καλής κοινωνίας», την ίδια ώρα που μιλά για το σεξ ως μια μορφή τιμωρίας σε μια από τις πιο βαθυστόχαστες αλλά και πιο απολαυστικές δημιουργίες του. Κάθε πλάνο κρύβει και μια ιδέα, κάθε σκηνή έναν υπαινιγμό, κάθε κορύφωση και μια ειρωνεία, όπως ακριβώς το υπέροχο χαμόγελο της Ντενέβ στο φινάλε της ταινίας.

Ζούσε τη Ζωή της / Vivre sa Vie
Σκηνοθεσία: Ζαν-Λικ Γκοντάρ
Σενάριο: Ζαν-Λικ Γκοντάρ
Πρωταγωνιστούν: Ανα Καρίνα, Αντρέ Λαμπάρτ, Σαντί Ρεμπό, Ζεράρ Οφμάν, Γκιλέν Σλουμπεργκέρ
Φωτογραφία: Ραούλ Κουτάρ
Μοντάζ: Ζαν-Λικ Γκοντάρ, Ανιές Γκιγιεμό
Μουσική: Μισέλ Λεγκράν
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 1962
Διάρκεια: 85 λεπτά

Έχοντας εκδιωχθεί από το διαμέρισμά της, η Νανά (έμμεση αναφορά στον Εμίλ Ζολά) θέλει αρχικά να γίνει ηθοποιός. Πηγαίνει λοιπόν στον κινηματογράφο και παρακολουθεί την κλασσική βωβή ταινία «Τα πάθη της Ζαν Ντ’ Αρκ» του Καρλ Ντράγιερ. Ωστόσο η αποτυχία της στον χώρο του σινεμά την ωθεί στην «εύκολη λύση» της πορνείας. Αναζητώντας την ευτυχία μακριά από τον σύζυγο και το παιδί της, η Νανά (Άννα Καρίνα) βρίσκει μια ψευδαίσθηση ελευθερίας στα πεζοδρόμια του Παρισιού. Η ταινία μας παρουσιάζει σταδιακά αλλά και μεθοδικά, το πέρασμα της ηρωίδας από την ευκαιριακή, «ερασιτεχνική» εκπόρνευση, στην επαγγελματική πορνεία, καταγράφοντας μια σειρά από διαδοχικές στιγμές αυτής της πορείας. Πιστεύοντας ότι μπορεί να «δανείζει» το κορμί της στους άλλους χωρίς να χάσει την ψυχή της, η Νανά διεκδικεί να κερδίσει την ελευθερία της, μέσα από την εκπόρνευση. Η πραγματικότητα, όμως, θα τη διαψεύσει. Κι αυτό διότι, όπως είναι αναπόφευκτο, αργά ή γρήγορα θα πέσει στα χέρια ενός προαγωγού, ενώ παράλληλα γνωρίζει κι έναν άντρα ο οποίος θα την ερωτευθεί…

Ο Γκοντάρ, συνδυάζει εδώ μοναδικά τη μυθοπλασία με το ντοκιμαντέρ και μας παρουσιάζει ένα υπέροχο δείγμα γραφής, ενός κινηματογραφικού ρεύματος, που έμελλε να αλλάξει για πάντα, την σύγχρονη ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Tο «Ζούσε τη Ζωή της» δεν είναι απλά οι γυμνοί τοίχοι του Παρισιού, που κινηματογραφούνται έξοχα στο ασπρόμαυρο φιλμ από τον φωτογράφο Pαούλ Kουτάρ, ούτε μόνο το σχεδόν μαγικό πρόσωπο της Aννας Kαρίνα που λάμπει διαρκώς. Είναι όλα αυτά μαζί, ενώ ταυτόχρονα ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ μας εισάγει στον μοναδικό κόσμο του. Έναν κόσμο προσωπικής σκέψης που μέσα από τη δημιουργική φαντασία του καλλιτέχνη και τις συνεχείς αναφορές και παραπομπές, παίζει ένα διαρκές κρυφτό με τον θεατή, από τον οποίο σχεδόν απαιτεί να συνεχίσει να παρακολουθεί το έργο.

H δομή της ταινίας αποτελείται από δώδεκα αποσπασματικές ενότητες – με μεσότιτλους στη αρχή τους – οι οποίες μοιάζουν με στατικές εικόνες. Πόζες που αποκτούν κίνηση και λόγο. Οι ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν. Μπαίνουν και βγαίνουν ελεύθερα στο κάδρο και ο Γκοντάρ δεν διστάζει να τους κινηματογραφεί με την πλάτη γυρισμένη στην κάμερα. Συνδυάζοντας μοναδικά τη μυθοπλασία με το ντοκιμαντέρ και εγγράφοντας το προσωπικό δράμα της ηρωίδας σ’ έναν ευρύτερο κοινωνικό και φιλοσοφικό προβληματισμό, ο σκηνοθέτης μας παρουσιάζει ένα πραγματικό αριστούργημα και μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές ταινίες του γαλλικού Νέου Κύματος.

Κλείνοντας, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι πέντε αριστουργηματικές ταινίες του Γουόνγκ Καρ Γουάι έρχονται στα Θερινά Σινεμά σε 4Κ αποκατεστημένες κόπιες. Από την Πέμπτη 3 Ιουνίου θα προβάλλονται τα «Chungking Express», «Έκπτωτοι Άγγελοι» και «Ευτυχισμένοι Μαζί», ενώ θα ακολουθήσουν μέσα στο καλοκαίρι τα φιλμ, «Ερωτική Επιθυμία» στις 17 Ιουνίου και «2046» την 1η Ιουλίου.

Οι νέες κόπιες προσφέρουν στο κοινό την ευκαιρία να απολαύσει τις σπουδαίες αυτές ταινίες, όπως ακριβώς τις οραματίστηκε αρχικά ο δημιουργός τους. Ο ίδιος ο Γουόνγκ Καρ Γουάι επέβλεψε προσωπικά την αποκατάσταση και είναι ένα project το οποίο φιλοδοξούσε καιρό να υλοποιήσει. Το κοινό θα έχει πλέον την ευκαιρία να δει τις ταινίες σε υψηλή ευκρίνεια εικόνας, που απογειώνει την ανυπέρβλητη αισθητική του σκηνοθέτη, ενώ και ο ήχος έχει αποκατασταθεί σε 5.1 surround. Όπως δήλωσε ο ίδιος ο Γουόνγκ Καρ Γουάι σχετικά:

«Όπως λέει το γνωστό ρητό: «Κανείς δεν μπορεί να μπει δυο φορές στο ίδιο ποτάμι, γιατί ούτε το ποτάμι είναι το ίδιο μα ούτε και ο άνθρωπος.» […] Παρουσιάζω τις αποκατεστημένες αυτές κόπιες ως καινούρια δουλειά από ένα διαφορετικό στάδιο της καριέρας μου. Προσκαλώ το κοινό να μοιραστεί μαζί μου αυτή τη νέα αρχή, μια και αυτές δεν είναι οι ίδιες ταινίες, μα ούτε κι εμείς είμαστε πια το ίδιο κοινό».

Διαβάστε Επίσης:
Πέντε αριστουργηματικές ταινίες του Γουόνγκ Καρ Γουάι έρχονται στα Θερινά Σινεμά σε 4Κ αποκατεστημένες κόπιες