Ανακοινώθηκαν ποιες θα είναι φέτος οι τρεις ταινίες που διεκδικούν το φετινό βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι οποίες θα προβληθούν στο πλαίσιο του 70ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Βενετίας.
Tag Archives: 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού – Έκτορας Λυγίζος (2012) [Κριτική]
Ένα 22χρονο αγόρι στην Αθήνα, δεν έχει δουλειά, δεν έχει λεφτά, δεν έχει κοπέλα και το κυριότερο, δεν έχει φαΐ να φάει. Παρόλα αυτά, έχει ένα καναρίνι και διαθέτει μία πολύ ωραία φωνή, κόντρα τενόρου. Όταν όμως μένει και χωρίς σπίτι, πρέπει να βρει κρυψώνα για το καναρίνι του. Κι όταν το καναρίνι παγιδεύεται μες στην κρυψώνα, το αγόρι πρέπει να βρει βοήθεια. Πρέπει να βρει κάποιον να του εξομολογηθεί τι του συμβαίνει…
The Patience Stone – Atiq Rahimi (2012) [Κριτική]
Tabu – Miguel Gomes (2012) [Κριτική]
Η Πιλάρ περνά τα πρώτα χρόνια της σύνταξης της, προσπαθώντας να διορθώσει τον κόσμο και φροντίζοντας για ένα πολύ δύσκολο έργο στις μέρες μας, τις ενοχές των άλλων. Συμμετέχει σε αγρυπνίες για την ειρήνη, συνεργάζεται με καθολικές κοινωνικές ομάδες παρέμβασης, κατεβάζει κι ανεβάζει συνεχώς έναν πίνακα από τον τοίχο της, για να μη πληγώσει τα συναισθήματα του φίλου που της τον χάρισε… Περισσότερο από όλα όμως, την προβληματίζει η μοναξιά της γειτόνισσας της, Αουρόρα.
No – Pablo Larraín (2012)
Το 1988, όταν ο Πινοσέτ ετοιμάζεται για το δημοψήφισμα που θα καθορίσει την προεδρία του στη Χιλή, η αντιπολίτευση αναθέτει σε έναν νεαρό μαρκετίστα την καμπάνια της. O Gael Garcia Bernal υποδύεται έναν παράτολμο νέο, στέλεχος μιας διαφημιστικής εταιρίας που ηγείται της εκστρατείας «ΝΟ», εναντίον του Πινοσέτ. Δεκαπέντε χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους καθεστωτικούς ο René Saavedra παράλληλα με την δική του μάχη στην προσωπική του ζωή, επιστρατεύει τους πιο δυνατούς όρους μάρκετινγκ και με τη βοήθεια των ακτιβιστών της αντιπολίτευσης καταστρώνουν ένα σχέδιο κι έχουν 27 ημέρες για να το εκτελέσουν σωστά, να κερδίσουν τις εκλογές και να απελευθερώσουν την χώρα τους.
After Lucia – Michel Franco (2012) [Κριτική]
Έξι μήνες μετά τον θάνατο της συζύγου του σε τροχαίο, ο Roberto και η έφηβη κόρη του Alejandra κάνουν ένα καινούριο ξεκίνημα μετακομίζοντας στην Πόλη του Μεξικού. Πατέρας και κόρη προσπαθούν ο καθένας να ξεπεράσει το πένθος του με τον δικό του τρόπο. Όσο ο πατέρας παραμένει απρόσιτος, η κόρη αρχίζει να συναναστρέφεται με μια μάλλον επικίνδυνη παρέα στο καινούριο της σχολείο. Η Alejandra θα γίνει σταδιακά το θύμα μιας ολοένα και πιο απάνθρωπης συμπεριφοράς από τη μεριά των συμμαθητών της, χωρίς να τολμάει να αντιδράσει ή να μοιραστεί κάτι από την προσωπική της κόλαση με τον πατέρα της.
Papadopoulos & Sons – Μάρκος Μάρκου (2012) [Κριτική]
Ο αυτοδημιούργητος, Χάρης Παπαδόπουλος τα έχει όλα: μια έπαυλη, βραβεία και ένα υπέρ-πλούσιο τρόπο ζωής. Όταν όμως η οικονομική κρίση χτύπησε, ο Χάρης και η οικογένειά του τα χάνουν όλα! Όλα εκτός από ένα αδρανές και ξεχασμένο κατάστημα Fish & Chip “Ta Τρία Αδέλφια”, που έχει εξ αδιαιρέτου με τον, αποξενωμένο εδώ και χρόνια από την οικογένεια, αδελφό του, Σπύρο.
Holy Motors – Leos Carax (2012) [Κριτική]
Ένας ηθοποιός γυρίζει ταυτόχρονα περισσότερες από μία ταινίες και σε διάρκεια 24 ωρών ζει διαφορετικές ζωές μέσα από τους ρόλους του. Εγκληματίας, ζητιάνος, πατέρας, διευθυντής πολυεθνικής και τερατόμορφο πλάσμα συνυπάρχουν και αλληλοσυγκρούονται σε έναν άνθρωπο. Τον υποδύεται ο Ντενίς Λαβάρτ, για τέταρτη φορά πρωταγωνιστής σε ταινία του Καράξ. Όμως, που αρχίζει και που τελειώνει ο κάθε ρόλος και που βρίσκεται τελικά η αλήθεια του;