Ο πατέρας της Νουβέλ Βαγκ, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, έχοντας στη διάθεσή του τρεις σπουδαίους ηθοποιούς – Έντι Κονσταντίν, Άννα Καρίνα, Ακίμ Ταμίροφ – μας παρουσιάζει με το γνωστό ανατρεπτικό του στιλ, το θρυλικό «Αλφαβίλ» (Alphaville – 1965). Ένα μοναδικό φουτουριστικό φιλμ, που ενώ αρχικά δείχνει τόσο διαφορετικό από την υπόλοιπη φιλμογραφία του σπουδαίου Γάλλου σκηνοθέτη, σταδιακά και καθώς το αποκωδικοποιούμε καρέ καρέ, βλέπουμε όλες εκείνες τις αρετές που διέπουν τον κινηματογράφο του Γκοντάρ…
Monthly Archives: Ιουλίου 2014
The Young and Prodigious T.S. Spivet – Jean-Pierre Jeunet (2013) [Κριτική]
Κάθε νέα δημιουργία του Ζαν Πιέρ Ζενέ αποτελεί ένα καινούργιο κεφάλαιο στο ξεχωριστό και ιδιαίτερο κινηματογραφικό του σύμπαν. Τέσσερα χρόνια μετά το όμορφο φιλμ «Μικροαπατεώνες στα Δύσκολα» (Micmacs – 2009), ο σκηνοθέτης του «Αμελί» (Amelie – 2001), επιστρέφει με τη νέα του ταινία, «Ο Απρόβλεπτος Κος Σπίβετ» (The Young and Prodigious T.S. Spivet). Το φιλμ είναι βασισμένο στο βιβλίο του Ρέιφ Λάρσεν «The Selected Works Of T.S. Spivet» και αποτελεί μόλις τη δεύτερη αγγλόφωνη ταινία του Ζαν Πιέρ Ζενέ μετά το «Alien Resurrection» του 1997, καθώς και την πρώτη του τρισδιάστατη.
Au Fil D’ Ariane – Robert Guédiguian (2014) [Κριτική]
Η Αριάν έχει γενέθλια και η μεγάλη της επιθυμία, είναι να τραγουδήσει έστω για μία φορά δημόσια. Μία χελώνα φίλη της, την συμβουλεύει να το τολμήσει… Ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, μετά «Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο» (Les neiges du Kilimandjaro – 2011) επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία «Ο Μίτος της Αριάν» (Au Fil D’ Ariane – 2014). Μία ονειρική και σε σημεία αστεία ιστορία, η οποία μέσα από εκκεντρικούς χαρακτήρες, μιλά με ευαισθησία για τις ανθρώπινες σχέσεις.
The Homesman – Tommy Lee Jones (2014) [Κριτική]
Ο Τόμι Λι Τζόουνς, τα καταφέρνει εξίσου καλά τόσο μπροστά όσο και πίσω από την κάμερα σε αυτό το περίεργο και μακριά από τα συνηθισμένα γουέστερν και τα σχετικά φιλμ του είδους. Στα ίχνη του θρυλικού «Johnny Guitar» του 1954 (με πρωταγωνίστρια την Τζόαν Κρόφορντ), ο Τόμι Λι Τζόουνς στην μόλις δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, φαίνεται να εμπνέεται από την κλασσική ταινία του Νίκολας Ρέι. (Nicholas Ray) και με πρωταγωνίστρια την δυναμική Χίλαρι Σουάνκ, εκμεταλλεύεται στο έπακρο το μυθιστόρημα του Γκλέντον Σουόρθαουτ, έχοντας στο πλευρό του ένα ιδιαίτερα αξιόλογο καστ ηθοποιών.
Sleep Tight – Jaume Balagueró (2011) [Κριτική]
Ο Ισπανός δημιουργός Χαούμε Μπαλαγκουέρο, επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία «Ο Θυρωρός» (Mientras Duermes / Sleep Tight – 2011). Έχοντας ως πρωταγωνιστές τον Λουίς Τοσάρ και την Μάρτα Ετούρα – οι οποίοι βρίσκονται ξανά μαζί μετά το «Κελί 211» (Celda 211 – 2009) του Daniel Monzón – ο σκηνοθέτης μας παρουσιάζει ένα ψυχολογικό θρίλερ με έντονη ατμόσφαιρα, στα ίχνη των ταινιών «[Rec]» (2007) και «[Rec] 2» (2009), που μας έχει παρουσιάσει με επιτυχία στο παρελθόν.
Fading Gigolo – John Turturro (2013) [Κριτική]
Ο ταλαντούχος ηθοποιός Τζον Τορτούρο, περνάει για μία ακόμη φορά πίσω από την κάμερα για να μας παρουσιάσει τη νέα του ταινία «Ερασιτέχνης Ζιγκολό» (Fading Gigolo). Μία παιχνιδιάρικη αλλά παράλληλα και συγκινησιακή ρομαντική κομεντί, μ’ ένα εντυπωσιακό καστ, όπου μεταξύ άλλων πρωταγωνιστούν οι: Σοφία Βεργκάρα, Σάρον Στόουν και Βανέσα Παραντί. Αυτός όμως που κλέβει την παράσταση δεν είναι άλλος από τον ακούραστο και πολυπράγμων Γούντι Άλεν…
La Chienne – Jean Renoir (1931) [Κριτική]
Με την ταινία «Η Σκύλα» (La Chienne) του 1931, εγκαινιάζεται η λεγόμενη γαλλική περίοδος δημιουργίας του Ζαν Ρενουάρ. Αν και οι παραγωγοί της ταινίας προσπάθησαν να αλλάξουν το τελικό μοντάζ του φιλμ, ο Ρενουάρ κατάφερε εν τέλει να διατηρήσει τον καλλιτεχνικό έλεγχο και να μας προσφέρει ένα κλασσικό πλέον φιλμ νουάρ. Ένα υπέροχο δείγμα γραφής του μεγάλου Ρενουάρ, μία από τις πρώτες του δημιουργίες την οποία δεκατέσσερα χρόνια μετά ο σπουδαίος Γερμανός σκηνοθέτης Φριτς Λανγκ θα τη γύριζε ριμέικ στο «Scarlet Street» του 1945…
38 Témoins – Lucas Belvaux (2012) [Κριτική]
Η ταινία του Βέλγου ηθοποιού και σκηνοθέτη Λούκας Μπελβό (Lucas Belvaux) «38 Μάρτυρες» (38 Témoins – 2012) είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Didier Decoin και μας μεταφέρει στο λιμάνι της Χάβρης. Ο ρόλος του ανθρώπου στη σύγχρονη μεγαλούπολη, η αποξένωση και η ευθύνη όχι μόνο για ό,τι πράττουμε, αλλά και για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αλλά εθελοτυφλούμε. Αυτός είναι ο κεντρικός άξονας πάνω στον οποίο κινείται και εξελίσσεται αυτό το όμορφο φιλμ που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε πριν από δύο χρόνια, στο 18ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας και που πλέον κυκλοφορεί στις Κινηματογραφικές Αίθουσες σε διανομή της Filmtrade.
Bright Days Ahead – Marion Vernoux (2013) [Κριτική]
Η νέα δημιουργία της Μαριόν Βερνού (Marion Vernoux), είναι μία αισιόδοξη και γλυκιά ταινία για τη ζωή και τις κινητήριες δυνάμεις της, που σημείωσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία στη Γαλλία, με πρωταγωνίστρια την πάντα γοητευτική και σπουδαία ηθοποιό Φανί Αρντάν (Fanny Ardant). Η διάσημη Γαλλίδα σταρ ερμηνεύει μοναδικά και με φυσική απλότητα την απαιτητική ηρωίδα της σε μία χαρακτηριστική γαλλική ταινία η οποία ακροβατεί ιδανικά, ανάμεσα στον κωμικό και στον δραματικό κόσμο της πρωταγωνίστριας μας και κατά συνέπεια της ίδιας της ζωής. Το φιλμ, είχαμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε τον Μάρτιο στο πλαίσιο του 15ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας, ενώ πλέον κυκλοφορεί στις Κινηματογραφικές Αίθουσες σε διανομή της Feelgood Entertainment.
George Roussos 