Φέτος συμπληρώθηκαν εκατό (100) χρόνια από τη γέννηση του Όρσον Γουέλς και αυτή την εβδομάδα κυκλοφορεί σε επανέκδοση στις κινηματογραφικές αίθουσες μία από τις λιγότερο γνωστές δημιουργίες του: «Φάλσταφ – Οι Καμπάνες του Μεσονυκτίου» (Falstaff – Chimes at Midnight / Campanadas a Medianoche – 1965). Ο Γουέλς υπήρξε ένας σπουδαίος ηθοποιός, σεναριογράφος, παραγωγός, σκηνοθέτης, μα πάνω απ’ όλα ένας πραγματικός καλλιτέχνης που σε ηλικία μόλις είκοσι έξι ετών ολοκληρώνει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, τον θρυλικό «Πολίτη Κέιν». Η Έβδομη Τέχνη είχε μόλις ανακαλύψει το παιδί – θαύμα της και ο Γουέλς με τη σειρά του, έμελλε να αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον Κινηματογράφο.
Monthly Archives: Σεπτεμβρίου 2015
The American Friend – Wim Wenders (1977) [Κριτική]
Το «Ένας Αμερικανός Φίλος» (The American Friend), είναι η έβδομη μεγάλου μήκους ταινία του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη, Βιμ Βέντερς, η οποία κυκλοφορεί σε επανέκδοση δίνοντας μας την ευκαιρία να την ξαναθυμηθούμε. Το φιλμ αποτελεί διασκευή του βιβλίου «Το παιχνίδι του κυρίου Ρίπλεϊ« της Πατρίσια Χάισμιθ. Ο Βιμ Βέντερς αποδίδει έμφαση τόσο στους χαρακτήρες – την αποξένωση, τα διλήμματα και τα συναισθήματα τους – όσο και στις πόλεις στις οποίες εκείνοι ζουν και δρουν. Η ιστορία διαδραματίζεται μεταξύ Νέας Υόρκης, Παρισιού, Αμβούργου και Μονάχου, ενώ στο καστ συναντάμε στους κεντρικούς ρόλους τους εξαιρετικούς Ντένις Χόπερ και Μπρούνο Γκανζ και στους συμπληρωματικούς ρόλους τους Σαμ Φούλερ και Νίκολας Ρέι. Το φιλμ πραγματοποίησε την πρεμιέρα του τον Μάιο του 1977, στο 30ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.
Double Indemnity – Billy Wilder (1944) [Κριτική]
Ο Αυστροαμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, καλλιτέχνης, και δημοσιογράφος, Μπίλι Γουάιλντερ, υπήρξε ένας σημαντικός και ιδιαίτερος δημιουργός, που άφησε το δικό του μοναδικό στίγμα στον χώρο της Έβδομης Τέχνης. Η «Διπλή Ταυτότητα» (Double Indemnity / Κολασμένη Αγάπη), προβάλλεται σε επανέκδοση και αποτελεί την τέταρτη μεγάλου μήκους μήκους ταινία του δημιουργού και μόλις τη δεύτερη που γύρισε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1944. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα φιλμ νουάρ της εποχής – απέσπασε επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ – και το οποίο ουσιαστικά όρισε το συγκεκριμένο είδος.
George Roussos 