«Το Θηρίο»: Αντλώντας έμπνευση από το «Θηρίο στη Ζούγκλα» του Χένρι Τζέιμς ο Μπερτράν Μπονελό σκηνοθετεί την Λέα Σεϊντού σε μία κινηματογραφική εξερεύνηση των ορίων ανάμεσα στα ανθρώπινα συναισθήματα και την τεχνολογική πρόοδο

Μια γυναίκα και ένας άντρας συναντιούνται το 1910, το 2014 και το 2044, ζώντας έναν διαρκώς ανεκπλήρωτο έρωτα. Και στις τρεις αυτές ενσαρκώσεις, τη γυναίκα βασανίζει μονίμως το προαίσθημα ότι κάτι άσχημο θα συμβεί. Ο άντρας την καθησυχάζει, αλλά κάθε φορά που συναντιούνται, το προαίσθημά της βγαίνει με κάποιο τρόπο αληθινό. Μια κινηματογραφική διερεύνηση της περίπλοκης σχέσης μεταξύ ανθρώπινων συναισθημάτων και τεχνητής νοημοσύνης, που θέτει ηθικά ερωτήματα για το μέλλον της ανθρώπινης ταυτότητας.

Το «Θηρίο» σε σκηνοθεσία του Μπερτράν Μπονελό και με πρωταγωνίστρια τη Λέα Σεϊντού, είναι ένα στοχαστικό δράμα επιστημονικής φαντασίας που εκτυλίσσεται στο κοντινό μέλλον. Η ταινία εξερευνά την περίπλοκη σχέση μεταξύ ανθρώπινων συναισθημάτων και τεχνητής νοημοσύνης μέσα από μια αφήγηση που συνδυάζει την αγάπη, τη μνήμη και την ταυτότητα.

Στον δυστοπικό κόσμο του «Θηρίου», τα συναισθήματα έχουν καταστεί εμπόδιο. Για να επιτύχουν μια πιο σταθερή και ελεγχόμενη ύπαρξη, η κοινωνία έχει αναπτύξει μια διαδικασία που επιτρέπει στους ανθρώπους να απαλλαγούν από τα συναισθηματικά τους βάρη, διαγράφοντας τις μνήμες τους από παλιά τραύματα και απογοητεύσεις. Η Λέα Σεϊντού υποδύεται τη Γκαμπριέλ, μια γυναίκα που αποφασίζει να υποβληθεί σε αυτή τη διαδικασία για να ξεφύγει από το επώδυνο παρελθόν της.

Καθώς η Γκαμπριέλ προετοιμάζεται για τη διαδικασία, καλείται να ανακαλέσει σημαντικές στιγμές από τις προηγούμενες ζωές της σε διαφορετικές εποχές. Μέσα από αυτές τις αναδρομές, η ταινία εμβαθύνει σε διάφορες εκδοχές της ύπαρξης της Γκαμπριέλ, εξετάζοντας κάθε φορά μια διαφορετική ενσάρκωση της ψυχής της και την αδιάκοπη αναζήτηση της για αγάπη και νόημα.

Αυτά τα ταξίδια στον χρόνο αποκαλύπτουν το βάθος των συναισθημάτων της και την επίμονη παρουσία μιας αινιγματικής φιγούρας, την οποία υποδύεται ο Τζορτζ ΜακΚέι, που φαίνεται να συνδέεται με τη μοίρα της μέσα στους αιώνες.

Καθώς η Γκαμπριέλ αντιμετωπίζει τις μνήμες της, αρχίζει να αμφισβητεί τη «σοφία» της διαγραφής των συναισθηματικών της εμπειριών. Η ταινία θέτει βαθιά ερωτήματα για τη φύση της ανθρώπινης ταυτότητας και τον ρόλο των συναισθημάτων στον καθορισμό του ποιοι είμαστε.

Είναι δυνατόν να ζήσουμε πραγματικά χωρίς τον πόνο και τη χαρά που συνοδεύουν την αγάπη και την απώλεια; Ή μήπως αυτές οι εμπειρίες, όσο οδυνηρές και αν είναι, μας διαμορφώνουν;

Το «Θηρίο» είναι μια οπτικά και διανοητικά απαιτητική ταινία που συνδυάζει στοιχεία επιστημονικής φαντασίας με μια βαθιά φιλοσοφική αναζήτηση για την ουσία της ανθρωπότητας. Η σκηνοθεσία του Μπερτράν Μπονελό είναι ακριβής και η Λέα Σεϊντού αποδίδει μια δυνατή ερμηνεία που αποτυπώνει την εσωτερική σύγκρουση και την πολυπλοκότητα μιας γυναίκας που αγωνίζεται με την απόφαση να διαγράψει την συναισθηματική της ιστορία.

Μπερτράν Μπονελό / Bertrand Bonello

Ο Μπερτράν Μπονελό γεννήθηκε στη Νίκαια το 1968. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στον χώρο της μουσικής, λαμβάνοντας μέρος σε πολυάριθμα άλμπουμ καλλιτεχνών, πριν στραφεί στο χώρο του κινηματογράφου και της σκηνοθεσίας. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, «Something Organic», παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1998.

Η μεγάλου μήκους ταινία του «The Pornographer» (2001), παρουσιάστηκε στη Διεθνή Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών και τιμήθηκε με το βραβείο FIPRESCI. Το 2003, η ταινία «Tiresia» επιλέχθηκε για το επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών. Στη συνέχεια, σκηνοθέτησε το «On War», που συμμετείχε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών το 2008.

Το 2011, η μεγάλου μήκους ταινία του «House of Tolerance» παρουσιάστηκε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών. Επικροτήθηκε από τους κριτικούς και έλαβε οκτώ υποψηφιότητες για τα γαλλικά βραβεία Σεζάρ. Το 2014, σκηνοθέτησε το «Saint Laurent», το οποίο επίσης συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών. Η ταινία εκπροσώπησε τη Γαλλία στα βραβεία Όσκαρ και συγκέντρωσε δέκα υποψηφιότητες για Σεζάρ.

Την ίδια χρονιά, εξέθεσε έργα του στο Κέντρο Πομπιντού, το οποίο στη συνέχεια του αφιέρωσε αναδρομική έκθεση ταινιών. Ακόμη, κυκλοφόρησε ένα μουσικό άλμπουμ, με τίτλο «Ατυχήματα». Το 2016, η ταινία «Nocturama» έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Τορόντο και στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν.

Το «Zombie Child», η επόμενη μεγάλου μήκους ταινία του, επιλέχθηκε στο Φεστιβάλ Καννών / Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών το 2019, ενώ το «COMA» έκανε πρεμιέρα στην Μπερλινάλε το 2022. Η τελευταία μεγάλου μήκους ταινία του είναι «Το Θηρίο / La Bête / The Beast», που προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα της Βενετίας το 2023.

Ο Μπερτράν Μπονελό σκηνοθετεί την Λέα Σεϊντού σε μία κινηματογραφική εξερεύνηση των ορίων ανάμεσα στα ανθρώπινα συναισθήματα και την τεχνολογική πρόοδο. Η ταινία είναι εμπνευσμένη από την ιστορία του Χένρι Τζέιμς, «Το Θηρίο στη Ζούγκλα» από το 1903 για έναν άνδρα που έχει παραλύσει από τη νευρωτική του πεποίθηση ότι κάτι απαίσιο πρόκειται να του συμβεί, ένα θηρίο αόρατα σκυμμένο στη ζούγκλα του μέλλοντος.

Λέα Σεντού / Léa Seydoux

Γεννήθηκε την 1 Ιουλίου του 1985, στο Παρίσι. Στην μέχρι τώρα καριέρα της, έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες του Κουέντιν Ταραντίνο, του Γούντι Άλεν, αλλά και του Γιώργου Λάνθιμου, ενώ το 2013 βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών, για την ταινία «Η Ζωή της Αντέλ» του Αμπντελατίφ Κεσίς.

Διαβάστε Επίσης:
Αφιέρωμα στην Λέα Σεντού: Επειδή το μπλε είναι όντως το πιο ζεστό χρώμα

Το Θηρίο / La Bête / The Beast
Σκηνοθεσία: Μπερτράν Μπονελό / Bertrand Bonello
Σενάριο: Bertrand Bonello, Guillaume Bréaud, Benjamin Charbit,
Henry James (short story «The Beast in the Jungle»)
Πρωταγωνιστούν: Λέα Σεϊντού, Τζορτζ ΜακΚάι
Έτος Παραγωγής: 2023
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Καναδάς
Διάρκεια: 146 λεπτά
Κυκλοφορεί στις Κινηματογραφικές Αίθουσες από την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου σε διανομή της εταιρείας WeirdWave

Σχολιάστε