Με φόντο τη Σικελία των αρχών του 20ού αιώνα ο νομπελίστας συγγραφέας Λουίτζι Πιραντέλο, βυθίζεται στο «Χάος» της ανθρώπινης ψυχής, με τρόπο άλλοτε δραματικό, κι άλλοτε ανάλαφρο, που πίσω του όμως ενεδρεύει πάντοτε το τραγικό. Το 1984, στο Φεστιβάλ της Βενετίας, οι Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, βασιζόμενοι σε χαρακτηριστικές νουβέλες του Πιραντέλο, δημιουργούν ένα φιλμ αριστουργηματικό και ταυτόχρονα διαχρονικό. 40 χρόνια μετά, βυθιζόμαστε στο «Χάος».
Το 1974 οι αδερφοί Ταβιάνι σκηνοθετούν τον κορυφαίο ηθοποιό της πατρίδας τους, τον ξεχωριστό Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, σε ένα επικό δράμα εποχής. Το «Αλονζανφάν» είναι μία σπουδαία πολιτική ταινία και ταυτόχρονα ένα έργο – σταθμός για την δεκαετία του ΄70.
Η ταινία «Η Νύχτα του Σαν Λορέντζο», αποτελεί μία από τις σπουδαιότερες στιγμές του Ευρωπαϊκού Σινεμά της δεκαετίας του ’80. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και εξιστορεί την άνιση μάχη των κατοίκων ενός χωριού της Τοσκάνης, ενάντια στους Ναζί. Ένα φιλμ γεμάτο λυρισμό από τους αδερφούς Ταβιάνι, που υμνεί τον ουμανισμό και το οποίο θυμόμαστε με αφορμή την συμπλήρωση 40 χρόνων από την κυκλοφορία του.
Η απόδοση του Ιούλιου Καίσαρα του Σέξπιρ έρχεται στο τέλος της και οι καλλιτέχνες ανταμείβονται με ενθουσιώδη χειροκροτήματα. Τα φώτα σβήνουν, οι ηθοποιοί αποχωρούν από τη σκηνή και επιστρέφουν στα κελιά τους. Είναι όλοι τους τρόφιμοι της φυλακής, ύψιστης ασφαλείας, Rebibbia στα προάστια της Ρώμης. Ένας από αυτούς σχολιάζει: «Από τότε που ανακάλυψα την Τέχνη, αυτό το κελί έχει γίνει πραγματικά μια φυλακή».
George Roussos 