Το 1958, ο σπουδαίος Γάλλος δημιουργός Λουί Μαλ, σκηνοθετεί την Ζαν Μορό – την «σημαντικότερη ηθοποιό στον κόσμο» κατά τον Όρσον Γουέλς – σε μία ταινία ορόσημο στην παγκόσμια φιλμογραφία, προάγγελος της νουβέλ βαγκ, αλλά και των αστυνομικών θρίλερ που ακολούθησαν και σημάδεψαν τη δεκαετία του ’60. Το θρυλικό «Ασανσέρ για Δολοφόνους» κυκλοφορεί σε επανέκδοση από την Πέμπτη 7 Ιουλίου.
Το 1962, ο Φρανσουά Τρυφώ παρουσιάζει την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του – είχαν προηγηθεί τα «400 Χτυπήματα» και το «Πυροβολήστε τον Πιανίστα» – μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα του Henri-Pierre Roché, «Ζιλ και Τζιμ» με πρωταγωνίστρια την εξαιρετική Ζαν Μορό. Μία σπουδαία ταινία, η οποία φέτος συμπληρώνει 60 χρόνια ζωής, θυμίζοντας μας πως οι πραγματικά σπουδαίες ταινίες, παραμένουν αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου.
Το 1962, ο Όρσον Γουέλς μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το εμβληματικό βιβλίο του Φραντς Κάφκα. Ο κορυφαίος Αμερικανός σκηνοθέτης όλων των εποχών, έχει στη διάθεσή του ένα εξαιρετικό σύνολο ηθοποιών, όπου ξεχωρίζουν, ο Άντονι Πέρκινς, η Ζαν Μορό και η Ρόμι Σνάιντερ. Η ταινία κυκλοφορεί σε επανέκδοση, δίνοντας μας την ευκαιρία να την απολαύσουμε στην μεγάλη οθόνη.
Φέτος συμπληρώθηκαν εκατό (100) χρόνια από τη γέννηση του Όρσον Γουέλς και αυτή την εβδομάδα κυκλοφορεί σε επανέκδοση στις κινηματογραφικές αίθουσες μία από τις λιγότερο γνωστές δημιουργίες του: «Φάλσταφ – Οι Καμπάνες του Μεσονυκτίου» (Falstaff – Chimes at Midnight / Campanadas a Medianoche – 1965). Ο Γουέλς υπήρξε ένας σπουδαίος ηθοποιός, σεναριογράφος, παραγωγός, σκηνοθέτης, μα πάνω απ’ όλα ένας πραγματικός καλλιτέχνης που σε ηλικία μόλις είκοσι έξι ετών ολοκληρώνει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, τον θρυλικό «Πολίτη Κέιν». Η Έβδομη Τέχνη είχε μόλις ανακαλύψει το παιδί – θαύμα της και ο Γουέλς με τη σειρά του, έμελλε να αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον Κινηματογράφο.
Μία ταινία σταθμός στη γαλλική – και όχι μόνο – φιλμογραφία, προάγγελος της νουβέλ βαγκ, αλλά και των αστυνομικών θρίλερ που ακολούθησαν και σημάδεψαν τη δεκαετία του ’60.
George Roussos 