Το 1962 ο Αντρέι Ταρκόφσκι ολοκληρώνει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Πρόκειται για «Τα Παιδικά Χρόνια του Ιβάν», μία από τις σημαντικότερες αντιπολεμικές ταινίες, η οποία βραβεύτηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας και άνοιξε τους ορίζοντες σ’ έναν από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες παγκοσμίως. Εξήντα χρόνια μετά, θυμόμαστε την ταινία που αποτέλεσε την κινηματογραφική γέννηση ενός κορυφαίου καλλιτέχνη.
Το 1983, ο κορυφαίος Ρώσος σκηνοθέτης, Αντρέι Ταρκόφσκι βρίσκεται στην Ιταλία σ’ ένα είδος αυτοεξορίας. Η ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ξενιτεμένος σκηνοθέτης κατά τα γυρίσματα της «Νοσταλγίας» και μακριά από την οικογένεια του, αντικατοπτρίζεται έμμεσα στην ψυχή του πρωταγωνιστή της ταινίας, Andrei. Η αριστουργηματική «Νοσταλγία» αποτελεί την έβδομη και προτελευταία ταινία ενός κορυφαίου δημιουργού, που έγραψε τη δική του μοναδική ιστορία στον χώρο της Έβδομης Τέχνης.
George Roussos 