Ο κορυφαίος δημιουργός Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, μεγαλουργεί ως ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής και σε τρομάζει με τις αλήθειες του υποσυνειδήτου που αναδίδει στην επιφάνεια, τόσο άμεσα και αληθινά. Με αφορμή την επανέκδοση της εμβληματικής του ταινίας, «Η Έβδομη Σφραγίδα», ξαναβλέπουμε το διαχρονικό αριστούργημα του Σουηδού σκηνοθέτη.
Το 1957 ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν σκηνοθετεί τον σπουδαίο σκηνοθέτη και ηθοποιό της εποχής του βωβού κινηματογράφου, Βίκτορ Σγιόστρομ. Δίπλα του λάμπουν δύο από τις αγαπημένες μούσες του Σουηδού σκηνοθέτη, η Ίνγκριντ Τούλιν και η Μπίμπι Άντερσον. Οι «Άγριες Φράουλες» είναι ένα γλυκόπικρο οδοιπορικό στις αναμνήσεις και τα όνειρα της ανθρώπινης ύπαρξης, καθώς και μία από τις σημαντικότερες ταινίες του κορυφαίου δημιουργού.
Ο μεγάλος δημιουργός Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, μεγαλουργεί ως ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής και σε τρομάζει με τις αλήθειες του υποσυνειδήτου που αναδύει στην επιφάνεια, τόσο άμεσα και ωμά.
Σε επανέκδοση κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα μία αριστουργηματική μινιμαλιστική σπουδή πάνω στη γυναικεία φύση, την ψυχολογία της χαμένης ταυτότητας και την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η ταινία ξεκινάει με τις πόρτες μιας μαιευτικής κλινικής ν’ ανοίγουν, επιτρέποντας στην κάμερα να διεισδύσει στην αίθουσα αναμονής. Η Cecilia Ellius (Ingrid Thulin), δημόσιος υπάλληλος στο επάγγελμα, που πριν από λίγο εισήχθη στο νοσοκομείο, μόλις έχει αποβάλει. Την παρακολουθούμε λοιπόν να ξυπνάει σ’ ένα δωμάτιο, όπου μαζί της περιμένουν η Stina Andersson (Eva Dahlbeck), ως ετοιμόγεννη, αλλά και η Hjördis Petterson (Bibi Andersson) που νοσηλεύεται εξαιτίας μιας αποτυχημένης έκτρωσης.
